Marlborough i Abel Tasman – góry, doliny i morze winem płynące

CIEKAWOSTKA Z NOWEJ ZELANDII:

Mało ludzi! Nowa Zelandia to kraj niewiele mniejszy od Polski, ale mieszka w nim tylko 4.4 miliona ludzi. Widać to zwłaszcza jak wyjedzie się poza Auckland. A na południowej wyspie można jadąc cały dzień minąć zaledwie kilka samochodów na głównej drodze. To co nazywają autostradami (ang. Highways) to zawsze zwykła droga, po jednym pasie ruchu w każdym z kierunków. Miejscowi właśnie niskim zaludnieniem tłumaczą swoją ciężką dolę (wysokie podatki), ponieważ muszą „utrzymać cały ten obszar ziemi”. A fakt faktem, że trawniki wzdłuż drogi są równo wykoszone nawet na największym odludziu..



Na południową wyspę dopływamy z strugach słońca – pełni nadziei na odmianę nie najlepszej jak dotąd pogody. I od razu udajemy się do Marlborough – najbardziej znanego w Nowej Zelandii regionu uprawy winorośli ;) Tam oddajemy się w pełni urokom degustacji wina w kilku lokalnych winiarniach. Rozmieszczone wzdłuż drugiej drogi w dolinie, bardzo przypominają te z Stellenbosch z RPA, ale wino smakuje chyba lepiej ;) Nie omieszkamy też uzupełnić zapasy paliwa winnego w bagażniku i na tylnych siedzeniach naszego Jucy (auta).



Paweł, dzielny kierowca, zabiera nas dalej, przez góry, doliny i wybrzeże pięknego Abel Tasman National Park, gdzie urządzamy piknik na plaży i drażnimy się z mewami. Dzień kończymy w niewielkiej miejscowości (pewnie ze 40 mieszkańców) w lodgu, gdzie wita nas przesympatyczny pies bokser i jego właścicielka, Kanadyjka, która po roku mieszkania nie potrafi pokazać nam w którym kierunku w jej wiosce jest wschód słońca a potem twierdzi, że słońce wschodzi na zachodzie.. (sic!)



Następnego dnia przejeżdżamy przez piękny park Abel Tasman, widzoczny na zdjęciach ;)



Elementy Praktyczne:

Butelka dobrego wina w rejonie Marlborough – 15 – 30 NZD (40 – 80 PLN) – są oczywiście droższe, ale po co? ;)

Zdjęcia (19)

Komentarze (0)